مقایسه خواص مکانیکی و ریزساختار فلز جوش با استفاده از سیم جوش های توپودری e70t-5 و فلزی er70s-6 بر روی فولاد st52

جوشکاری یکی از روش های اتصال دائمی قطعات و مهم ترین روش اتصال فلزات می باشد. فرآیندهای جوشکاری قوسی با و یا بدون مواد مصرفی، پرکاربردترین روش های جوشکاری در صنایع می باشند. هدف از این پایان نامه مقایسه خواص مکانیکی و ریزساختار جوش با استفاده از سیم جوش های توپُرer70s-6 و توپودری e70t-5 مورد استفاده در فرآیندهای جوشکاری قوسی در پناه گاز محافظ (gas metal arc welding) و جوشکاری قوسی توپودری (flux-cored arc welding) بر روی ورق st52 می باشد. برای این منظور مطابق الزامات استاندارد asme secix نمونه های جوشکاری شده و آماده شده در هر فرآیند مورد آزمایش های مکانیکی شامل کشش، خمش، ضربه و سختی و همچنین مطالعات متالوگرافی به وسیله میکروسکپ نوری قرار گرفتند. در بررسی های ماکروگرافی فلز جوش در فرآیند fcaw وجود حفره و حبس سرباره در پاس ریشه فلز جوش مشاهده شد که برای حل این مشکل از پاس پشتی استفاده شد. بررسی های میکروساختار فلز جوش در سه ناحیه مختلف صورت گرفت. در این حالت رشد دانه ها در مرز جوش و تشکیل فازهای سخت تر در پاس رویی و تشکیل فازهای با خواص مکانیکی بهتر شامل فریت سوزنی و پرلیت در قسمت های میانی فلز جوش مشاهده شد. نتایج آزمایش ضربه چارپی نشان می دهد که ناحیه متأثر از حرارت (haz) در فرآیند gmaw با انرژی جذب شده 7/272 ژول بیشترین چقرمگی و منطقه جوش در فرآیند fcaw با انرژی جذب شده 7/176 ژول کمترین چقرمگی را دارد. بیشترین سختی مربوط به فلز جوش fcaw به مقدار 206 در مقیاس ویکرز می باشد. در آزمایش خمش نیز بیشترین تغییر شکل در فرآیند fcaw به دست آمد.